Memleketim – Uğur AYBATAN Yazdı

Başta Bodrum olmak üzere tüm popülaritesi artan beldelerin talan sebebi göç, göçün nedeni para – ekmek. Tıpkı İstanbul örneğinde görüldüğü gibi.

Neden tam tersi değil? Mesela neden Bodrum’dan Muş’a göç olmaz? Ya da Van’a, Erzurum’ a, Ardahan’a???

Eski uygarlıklar su kıyılarında kurmuşlar şehirlerini, sular çekilince de terk-i diyar yeni sulak bölgelere…
Bazen de depremler sebep olmuş terk-i diyara, geçilmez -ulu- görkemli Knidos’tur misali olan.

Son zamanların ekonomik depremleri ise bambaşka, yitip gidiyor nice insan umutsuzca nereye gittiği bile belli olmayan göç kervanlarında.

Bir de üstüne savaş göçü, çaresizliğin ta kendisi.

Sanmayın ki Bodrum da bir gün terk edilmeyecek. Son kırk yıllık süreç istila dönemi, o da bize denk geldi. Kapı – pencere açık yatardık geceleri, bir fincan kahve unutulmazdı kırk yıl boyunca.

Ezan sesiyle beraber günü uğurlar, evlerimize çekilirdik sakin – sükut.

Toplum mozaiği renklendikçe suç oranları artacak, sonunda pes edecek istilacılar ve göçmenler. Bir anlamda yüzleşecekler sebep oldukları gerçekle.

“E hadi gel köyümüze geri dönelim, Fadime’nin düğününde halay çekelim…”

Dünden bugüne oluşan ya da yerinde sayan bir durum değil bu. A partili hükümet, B partili hükümet, Z partili hükümet…

Bel kemiğinin en temel omuru sümen altı, kısacası ihmal.

Günümüzde dahi genel olarak değişen bir tutum yok.

Memleketleri kendi halkıyla birlikte o yöreye özgü kültürüyle birlikte geliştirebilen, zenginleştirebilen bir düzen kurma çabası güdülmediği sürece de ne yazık ki hiç bir şey değişmeyecek.

Allah vere de göçmenler geri göç etmek zorunda kalmadan “köyler şehir, şehirler de köy” kıvamına getirilmiş olur.

Bu güzel vatandaş yurdumuzun her köşesini gezsin, görsün tabii ama terör gölgesinde değil, ötekileştirilmiş – ezilen olarak değil, boş beyinli sıfatıyla değil.

Günümüzün dayatma şartlarında hepsinden de önemlisi gibi görünen cebinde beş kuruşsuz olarak değil.

Kalın sağlıcakla…